Edelstenen in gouden sieraden

Welkom op de website van uw juwelier online Mijn Mooiste Sieraden .nl. Op onze website kunt u een heleboel informatie vinden over edelstenen en gouden sieraden.

Behandeling van edelstenen

Veel edelstenen zijn gebarsten vanwege de aard van hun formatie of de manier waarop ze worden gedolven. Lucht en minerale verontreinigingen in de scheuren kunnen de transparantie en glans van deze stenen aanzienlijk beïnvloeden. Als deze onzuiverheden worden vervangen door kleurloze, olieachtige stoffen met een vergelijkbare breking van licht als de steen, worden de scheuren bijna onzichtbaar voor het blote oog.

Deze behandeling gebeurt in 4 stappen:

Eerst worden de minerale verontreinigingen verwijderd met sterke zuren.  Vervolgens wordt met een vacuümpomp evenveel lucht uit de scheuren getrokken en wordt de steen ondergedompeld in vacuüm in de olie of hars.
Bij het opbouwen van de normale luchtdruk wordt de olie / hars in de scheuren gedrukt. De eindschoonmaak en harsen van de stenen completeren het proces.

Het bereik van gebruikte oliën en harsen varieert van balsem van Canada, cederhoutolie, lijnzaadolie, koolzaadolie tot synthetische motorolie. De scheuren worden verborgen door een tijdje te oliën, maar niet geëlimineerd.
Oliën drogen vaak uit, waardoor ze troebel worden en de scheuren in de stenen weer zichtbaar worden. Door opnieuw te behandelen, kan de "verbeterde" toestand gemakkelijk worden hersteld.

- Geoliede stenen mogen niet in katoenen of plastic zakken worden bewaard. Watten absorberen de olie, in sachets kan vocht worden gevormd, wat de afbraak van de olie versnelt.
- Sterke verlichting (licht, warmte) kan hetzelfde effect produceren.

Oliën en natuurlijke harsen kunnen de kleur zelfs in ondoorzichtige stenen intensiveren en de glans verhogen. Dit werkt op hetzelfde principe, volgens welke een natte steen kleurrijker is dan een droge steen.
Deze oppervlaktebehandeling dringt slechts enkele millimeters in de steen door, afhankelijk van de porositeit van de steen, daarom wordt dit impregneren genoemd.

- Waxen op het oppervlak van de steen wordt echter langzaam verwijderd door regelmatig op het lichaam te dragen of door contact met zeep en andere wasmiddelen.
- Sterke warmtestraling kan de was doen smelten.

De mogelijke gevolgen: de steen wordt bleker, doffer, verandert de kleur of wordt onooglijk. Bij sterk harsen is de detectie van de was met een smelttest mogelijk.

Voor zwak gewaxte stenen helpt echter alleen een infraroodspectrometrische analyse van een gespecialiseerd laboratorium.

Verklaring bepalingen:

De behandeling met kleurloze olie, was of natuurlijke hars is niet onderworpen aan verklaringen volgens de CIBJO-voorschriften.

Edelstenen die vaak worden behandeld met olie / was / natuurlijke hars:
• Beryl - (aquamarijn, smaragd) - vul scheuren
• In smaragd is dit type behandeling de standaard geworden.
• Topaas (Imperial Topaz, Blue Topaz) - Vul scheuren
• Vul korund (robijn / saffier) scheuren
• Azurite - Stel je voor
• Vul jade scheuren
• lapis lazuli - impregneer
• Malachiet - impregneer
• Opaal (Noble, Fire Opal) - Vul scheuren
• Quartz (Amethyst, Citrine, Rock Crystal) - Vul scheuren
• zoisite (tanzanite) - vul scheuren
• Turquoise - impregneren
• Vul zirkoniumscheuren

Behandeling van edelstenen met synthetische hars

Synthetische harsen uit de familie van epoxyharsen worden veel gebruikt onder de namen Opticon 224, Palm Oil, Araldite of Gematrat. 
Of ze harden uit onder UV-licht, of door twee componenten te combineren. De eerste component heeft de taak om de scheuren te vullen, de tweede wordt gewreven onder normale atmosferische druk op de steen om de gevulde holte af te dichten.

Het optische effect van synthetische hars is hetzelfde als bij oliën. Maar ook hars kan langzaam ontleden. Optikon, de meest gebruikte epoxyhars, wordt in de loop van de jaren geelachtig of troebel. Voor smaragden is daarom het gebruik van oliën weer toegenomen.

Scheurvullingen

Aggregaten, losse graanstenen en zacht, poreus materiaal dat vatbaar is voor breuk of chemicaliën (bijvoorbeeld turkoois) zijn vaak geïmpregneerd met synthetische hars.
Dit maakt ze gemakkelijker om mee te werken, de kleur wordt intenser en ze worden resistent tegen chemicaliën (parfum, zweet). Dat is de reden waarom dit proces stabilisatie wordt genoemd.

Een groot nadeel van synthetische harsen is dat ze geleidelijk ontleden. Aan de ene kant kan de kleur veranderen, aan de andere kant verdwijnt de oppervlakteglans.
De gestabiliseerde stenen kunnen worden geïdentificeerd door dezelfde smelttest als op behandelde stenen met olie en was.

Het aanraken van de steen met een gloeiende naald smelt of ontleedt het plastic en geeft een scherpe geur af. Bij lagere concentraties is het echter moeilijk waar te nemen.
Gestabiliseerde stenen moeten worden aangemerkt als "gestabiliseerd" of "behandeld".

Behandeling met glas

Open scheuren en uitbarstingen in gefacetteerde stenen kunnen met behulp van een speciale techniek met glas worden gevuld.
Dit glas is een gestolde smelt van stoffen die worden gebruikt bij de synthetische productie van edelstenen. Het vermogen van bepaalde chemicaliën, b.v. Lithiummolybdaat en cryoliet worden gebruikt om de kostbare stof in gesmolten toestand op te lossen. Tijdens het stollen van de smelt, combineert het opgeloste materiaal van de edelsteen zich met de flux om een glas te vormen en / of herkristalliseert als een synthetisch materiaal.

In sommige van dergelijke behandelde edelstenen kan het glasgehalte maximaal 30% zijn.
"Geglazuurde" stenen moeten altijd als "behandeld" worden verklaard.

Kleur van edelstenen in gouden sieraden

De meeste edelstenen kunnen alleen extern worden gekleurd vanwege hun compacte structuur. Deze kleuring kan alleen worden aangebracht aan het einde van alle maal- en bewerkingshandelingen en is daarom goed gedocumenteerd.

Om deze beperking te overwinnen, worden de stenen onderworpen aan een voorbehandeling. Natuurlijk, het bereiken van de oppervlakte scheuren worden geëtst vrij met sterke zuren. Als er geen of slechts een paar scheuren zijn, worden ze kunstmatig gecreëerd door een temperatuurschok. Vervolgens kunnen de kleurstoffen door de scheuren in de steen dringen.
Door deze toepassing is het mogelijk om de stenen te kleuren voor verwerking.

Verschillende methoden:
• Oppervlakkige kleuring met gekleurde olie of was
• Oppervlakkig verven door vernisachtige kleurstoffen
Oppervlakkig verven door dampafzetting met metalen
• Diep verven door gekleurde olie of was
• Diepe kleuren door gekleurd plastic
• Diepe kleuring door koken en / of bakken van kleurstoffen
• Diepe kleuring van poreuze stenen door gedehydrateerde suikeroplossing

Edelstenen die van kleur veranderen:
• Amber: geel => bruin, rood, zwart
• Beryl: kleurloos, lichtgroen => diepgroen (smaragdgroen)
• Chalcedoon (agaat) grijs => roodachtig bruin (carneool), oranje, zwart (onyx), blauw (blauwe agaat), groen (groene agaat)
• Jade: grijsgroen => diepgroen (C-jade)
• Lapiszuli: vlekkerig lichtblauw => donkerblauw
• Opaal: wit => zwart (zwart opaal)
• korund: roze, kleurloos => rood, blauw (robijn, saffier)
• Turkoois: lichtblauw => lichtblauw, blauw

Volgens de CIBJO-voorschriften moeten gekleurde stenen in het algemeen worden gedeclareerd als "gekleurd" of "behandeld". De enige uitzondering is gekleurd agaat.

Branden / verwarmen van edelstenen

Het verhitten van een steen kan een verandering in de kleur of transparantie tot gevolg hebben.
Hoge temperaturen kunnen oxidatie van de kleurende ingrediënten van een steen (bijv. Amethist) veroorzaken

Oplossen van minerale insluitsels (bijv. Saffier). Geneest gebreken in het kristalrooster (bijv. Rookkwarts) En daardoor de kleur van een steen veranderen.
Strepen en opaciteiten kunnen worden opgelost, zodat de steen duidelijker en transparanter lijkt. (bijvoorbeeld oranje).

Het doel van het proces is om de steen een meer gewenste kleur te geven of om een betere transparantie te creëren.

Kleurveranderende edelstenen door verwarming:
• Agaat: grijs, bruin => roze (abrikozenagaat)
• Amber: troebel, geel => trans. geel (echte barnsteen)
• Beryl (aquamarijn): lichtgroen => lichtblauw
• Chalcedoon: geel => oranjerood (carneool)
• Amethyst: paars => geel (citrien)
• Tijgeroog: goudgeel => roodachtig bruin (rood tijgeroog)
• Gueda: wit, grijs => blauw (saffier)
• Robijn: donker => optimaal
• Sapphire: donker => optimaal
• Topaas: tawny => roze (Imperial Topaz)
• Zirkoon: roodachtig bruin => blauw, kleurloos
• zoisiet: grijsbruin => violetblauw (tanzanite)

Bestralen van edelstenen

Bestraling met hoogenergetische, elektromagnetische straling (gamma-, röntgen- of UV-straling) of elementaire deeltjes (elektronen, neutronen) veroorzaakt sterke kleurveranderingen in sommige mineralen.
De geproduceerde kleur is echter meestal niet erg stabiel. Echter, met gele saffier, donkerblauwe beryl en kunziet, kan de kunstmatig veroorzaakte kleuring in het zonlicht vervagen.

Bestraling met elementaire deeltjes genereert nieuwe kleurcentra.De gebruikte stralingsbronnen zijn lineaire versnellers (elektronen) en kernreactoren (neutronen).
Bijproducten van de bombardementen kunnen ook elementen zijn die resulteren in een opvallende radioactiviteit van de bestraalde rots.

De radioactieve reststraling is het best bekend in Topas, die werd gebombardeerd met neutronen. Hij kan een meetbare radioactiviteit hebben gedurende meerdere jaren na de behandeling. Hij moet dan eerst in quarantaine gaan voordat hij de markt betreedt.
Zelfs met zwarte diamanten kan meetbare radioactiviteit aanwezig zijn als rijk bronmateriaal wordt gebruikt. In heldere, zuivere diamant, die bijna volledig uit koolstof bestaat, kan geen radioactiviteit worden gegenereerd.

Bestraling laat slechts zelden herkenbare sporen achter. Een uitgebreide thermoluminescentieanalyse biedt een betrouwbare manier om zelfs zwak bestraalde stenen te identificeren. Sommige mineralen stralen ook van nature uit door radioactieve elementen, met name uranium, op te nemen. Edelstenen die hun kleur veranderen door bestraling: